MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Asıl karar: MahkumiyetEk karar: Temyiz talebinin reddi

5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme mercii Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğundan, mahkemenin 30.06.2016 günlü temyiz isteminin reddine dair ek kararı hukuki dayanaktan yoksun olduğundan yok hükmünde kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın sorgusunda bildirdiği adrese çıkartılan tebligatın muhatabın gösterilen adresten adres bırakmadan ayrıldığından bahisle iade edilmesi üzerine, 7201 sayılı Tebligat Kanununun 10. maddesine 6099 sayılı Kanunun 3. maddesi ile eklenen 2. fıkra uyarınca bilinen en son adres olarak kabulü gereken ve muhatap o adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi tebligatın yapılmasına imkan veren mernis adresine anılan Yasanın 21/2. maddesine göre usulüne uygun şekilde 14.04.2015 tarihinde tebliğ edilen hükmün, sonradan atanan sanık müdafii tarafından yasal süresinden sonra 29.06.2016 tarihinde temyiz edildiği anlaşıldığından ve eski hale getirme isteminde ileri sürülen nedenler yerinde görülmediğinden, vaki temyiz ve eski hale getirme isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 05.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.