9. Hukuk Dairesi 2015/1290 E. , 2016/11350 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, işe başlatmama tazminatı ile başta geçen süre ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 04.04.2010–22.10.2010 tarihleri arasında Beltaş işçisi olarak ... işyerinde peyzaj mimarı (şantiye şefi) olarak belirsiz süreli iş sözleşmesi ile çalışmaya başladığını, 22.10.2010 tarihinde iş akdinin feshedildiğini, açılan işe iade davasında feshin geçersizliğine ve müvekkilinin işe iadesine karar verildiğini, temyiz sonucunda kararın onandığını, yasal süresi içerisinde işe iade başvurusu yapıldığını, süresi içerisinde müvekkilinin işe başlatılmadığını ileri sürerek, işe başlatmama tazminatı ve boşta geçen süre ücreti alacaklarının davalılardan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili, taraflar arasında imzalanan sözleşmede işçi ücretlerinin ödenmesi sorumluluğunun yükleniciye ait olduğunun düzenlendiğini, davacı ile müvekkili arasında iş akdinin bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı... vekili, davanın kötü niyetle, haksız ve hukuki dayanaktan yoksun olduğunu, müvekkili şirkete gönderilen işe başlama bildirisinin süresinde gönderilmediğini, süresinde yapılmayan bildirimin geçersiz olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının süresi içerisinde işe iade başvuru talebinde bulunduğu, buna karşılık davacının işe davet edilmediği, davalıların tüm işçilik alacaklarından müştereken ve müteselsilen sorumlu oldukları gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-4857 sayılı Kanunun 34. maddesi uyarınca ücret ve ücretin eki niteliğindeki alacaklar için bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilmelidir. İşe başlatmama tazminatı ise niteliği itibariyle tazminat olduğundan uygulanması gereken faiz, yasal faizdir. Davacı da işe başlatmama tazminatına yasal faiz yürütülmesini istemiştir.
Mahkemece, hüküm altına alınan işe başlatmama tazminatına taleple bağlılık kuralı da ihlal edilerek yasal faiz yerine, en yüksek banka mevduat faizi uygulanması hatalı olup bozma sebebi ise de, bu hatanın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK’nın geçici 3/2 maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK"un 438/7 maddesi uyarınca aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının işe başlatmama tazminatına ilişkin 1. bendinin üçüncü paragrafının tamamen çıkartılarak, yerine;
“7.769,37.-TL işe başlatmama tazminatı alacağının 22/05/2013 dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,” paragrafının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz eden davalılara yükletilmesine, 05.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.
