Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/6223 Esas 2018/15575 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6223
Karar No: 2018/15575
Karar Tarihi: 13.12.2018

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/6223 Esas 2018/15575 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve hırsızlık suçundan mahkumiyet hükümleriyle ilgili temyiz istemlerini inceledi. İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün doğrudan hükmolunan adli para cezasına yönelik temyiz mümkün olmadığından reddedildi. Hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmü, zamanaşımı süresi hesaba katılmadan verildiği için bozuldu ve dava düşürüldü. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 35 ve 31/3. maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e, 66/2, 67/4. maddeleri
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 317. ve 322. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2018/6223 E. , 2018/15575 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemlerinin incelemesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Suça sürüklenen çocuğun gündüz sayılan saat 14.00 sıralarında müştekiye ait iş yerinden hırsızlık yaparken yakalanması şeklinde gerçekleşen olayda, suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 35 ve 31/3. maddelerinde tanımlanan suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 66/1-e, 66/2, 67/4. maddelerine göre hesaplanan 7 yıl 12 aylık zamanaşımı süresinin (hükmün açıklanmasının geri bırakılması nedeniyle oluşan 5 ay durma süresi de çıkartılarak) suçun işlendiği 27/01/2010 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 13/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.