Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/12487 Esas 2014/1847 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/12487
Karar No: 2014/1847
Karar Tarihi: 29.01.2014

Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/12487 Esas 2014/1847 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerköy Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada, sanığın hakkı olmayan yere tecavüz suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, suça konu yolun belediye sınırları içinde olduğu için, 5841 sayılı Kanun'un 1. maddesiyle 5237 sayılı TCK'nın 154/1. maddesi ve fıkrasında yapılan değişiklik göz önünde bulundurulmadan mahkumiyet kararı verilmesi hatalıdır. Ayrıca, sanığın adli sicil kaydındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kayıtların mahkumiyet niteliğinde olmaması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi gereği sanığın bazı haklardan yoksun bırakılması gerektiği vurgulanmaktadır. Bu nedenlerle, kararın bozulması gerektiği hükmedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5841 sayılı Kanun'un 1. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 154/1. maddesi ve fıkrası
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (3. fıkra, 1. ve 2. bendleri)

8. Ceza Dairesi 2013/12487 E. , 2014/1847 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 8 - 2013/199977
MAHKEMESİ : Yerköy Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/05/2011
NUMARASI : 2011/236 (E) ve 2011/294 (K)
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz

Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Suça konu yolun belediye sınırları içinde olduğu anlaşıldığından, hükümden önce 14.03.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5841 sayılı Kanunun 1. maddesiyle 5237 sayılı TCK.nun 154/1. madde ve fıkrasında yapılan değişiklik karşısında, sanığın eyleminin suç olmaktan çıkarıldığı gözetilmeden, beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
II- Kabul ve uygulamaya göre de;
1- Sanığın adli sicil kaydındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kayıtların, mahkumiyet niteliğinde bulunmaması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMA- SINA), 29.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.