Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/12722 Esas 2017/826 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ...1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 31/03/2015 tarih ve 2014/145-2015/81 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili bankanın “Güvenli Anahtar” ibareli 2012/57252 numaralı marka başvurusunun TPE YİDK’nın 24.02.2014 tarih ve 2013-M-3024 sayılı kararı ile kısmen reddedildiğini, red gerekçesinin 556 sayılı KHK m. 7/1- a- c olarak gösterildiğini ancak, enstitü kayıtlarında “anahtar” ibaresi ile 09. sınıfta yer alan çok sayıda marka bulunduğunu ve karar istikrarının bozulmaması açısından müvekkilinin marka başvurusunun da tescile bağlanması gerektiğini, ayrıca marka başvurularının bir bütün olarak ayırt edici niteliğe haiz olduğunu, TPE tarafından verilen kararın hukuki dayanaktan yoksun olduğunu iddia ederek 2014-M-3024 sayılı YİDK kararının iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı TPE vekili; alınan kararlar ve yapılan işlemlerin usule ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; 556 sayılı KHK 7/1-a maddesi açısından 5’inci maddesi ile aranan ayırt edici niteliğe sahip olma ve çizimle görüntülenebilir veya benzer şekilde ifade edilebilir olmaya ilişkin koşulların davaya konu edilen “güvenli anahtar” ibaresi açısından mevcut olduğu ve bu açıdan YİDK kararının yerinde olmadığı, ancak başvurunun 556 sayılı KHK m. 7/1-c anlamında 9. sınıfta bulunan “Manyetik, optik kayıt taşıyıcılar ve bunlara kaydedilmiş bilgisayar programları ve yazılımları; bilgisayar ağları vasıtasıyla indirilebilen ve manyetik ve optik ortamlara kayıt edilebilen elektronik yayınlar; manyetik/optik okuyuculu kartlar” malları ve bu malların kullanımı ile sunulacak hizmetler açısından cins, çeşit, vasıf ve özellikle kalite bildirmesi nedeniyle tanımlayıcı olduğu görülmekle YİDK kararının yerinde olduğu ve davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 15/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.