Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/15757 Esas 2016/572 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/15757
Karar No: 2016/572
Karar Tarihi: 19.01.2016

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/15757 Esas 2016/572 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, tefecilik suçundan sanığın beraatine karar vermiştir. Ancak, verilen kararda sanığın suçun unsurlarının tam olarak incelenmediği ve yeterli gerekçelendirme yapılmadığı belirtilerek, karar bozulmuştur. TCK'nın 241. maddesinde tefecilik suçunun yalnızca başkasına ödünç para vermekle oluştuğu, faiz karşılığı borç para verip vermediğinin araştırılması gerektiği, borçlu olduğu takip dosyalarının araştırılması ve tanıkların beyanlarının alınması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddesi olarak TCK'nın 241. maddesi, CMUK'nın 321. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gösterilmiştir.

5. Ceza Dairesi 2013/15757 E. , 2016/572 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli şekilde faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması; bu bağlamda, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından sanığın ...İcra Müdürlükleri nezdinde alacaklı olduğu takip dosyalarının araştırılıp varsa borçluların tanık olarak beyanlarına başvurulması ve faiz karşılığı borç para verip vermediği hususunda zabıta araştırması yapılması, sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde beraat hükmü kurulması,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.