Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/1051 Esas 2018/1870 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1051
Karar No: 2018/1870
Karar Tarihi: 07.06.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/1051 Esas 2018/1870 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, TCK'nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5. maddeleri uyarınca sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Sanığın ByLock kullanıcısı olduğu tevilli beyanı da dikkate alınarak diğer delillerle birlikte suçun sübutu için yeterli olduğu fakat ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme tutanağının dosyaya gelmediği için hüküm kurulmamıştır. Hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği, yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı ve vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı belirlenmiştir. CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 314/2 maddesi: Silahlı terör örgütüne üye olma.
- TCK'nın 62 maddesi: Ceza sorumluluğunu etkileyen sebepler.
- TCK'nın 53 maddesi: Hükümle birlikte uygulanacak güvenlik tedbirleri.
- TCK'nın 58/9 maddesi: Ceza kovuşturmasının şikayete bağlı olması.
- TCK'nın 63 maddesi: Hükümlülük tarihinden sonra meydana gelen değişikliklerin cezalandırılması.
-

16. Ceza Dairesi 2018/1051 E. , 2018/1870 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın 17.11.2016 tarihinde Cumhuriyet Savcılığında alınan ifadesinde, ByLock kullanıcısı olduğuna dair tevilli beyanı da gözönüne alınarak, diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, sanığın ByLock kullanıcısı olduğunu bildiren ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme tutanağının dosyaya gelmesi beklenilmeden hüküm kurulması sonuca etkili görülmemiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 07.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.