Cinsel taciz - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/11482 Esas 2021/1618 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/11482
Karar No: 2021/1618
Karar Tarihi: 25.02.2021

Cinsel taciz - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/11482 Esas 2021/1618 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında cinsel taciz ve kişilerin huzurunu bozma suçlarından açılan davada, asliye ceza mahkemesi müsnet suçlardan kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar vermiştir. Ancak katılan mağdure vekili tarafından lehine vekalet ücreti takdir edilmemesinin hatalı olduğu gerekçesiyle yapılan temyiz başvurusu reddedilmiştir. Mahkeme, sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itirazın mümkün olduğunu ve bu kapsamda katılan mağdure vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz isteminin de asıl kararın tabi olduğu itiraz yoluna bağlı olduğunu belirtmiştir. Bu nedenle, istem kabul edilerek bu hususta gerekli kararın mahallinde merciince verilmesinin zorunlu olduğu anlaşılmıştır ve dosya mahkemesine iade edilmiştir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5 ve 231/12 maddeleri üzerinde durulmuştur.

14. Ceza Dairesi 2020/11482 E. , 2021/1618 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Atılı suçlardan kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılması, katılan mağdure vekilinin vekalet ücreti talebinin reddi

İlk derece mahkemesince verilen ek karar temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mahkemece sanık hakkında gerçekleştirilen yargılama neticesinde müsnet suçlardan kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair verilen kararla ilgili olarak katılan mağdure vekili tarafından lehine vekalet ücreti takdir edilmemesinin hatalı olduğu gerekçesiyle yapılan temyiz başvurusunun reddine dair verilen ek karar ayrıca temyiz edilmiş ise de, sanık hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve bu kapsamda katılan mağdure vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz isteminin de asıl kararın tabi olduğu itiraz yoluna bağlı bulunmasından dolayı vaki istem aynı Kanunun 264. maddesine göre itiraz kabul edilerek bu hususta gerekli kararın mahallinde merciince verilmesinin zorunlu olduğu anlaşıldığından, dosyanın mahkemesine İADESİNE, 25.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.