Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/2398 Esas 2018/767 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2398
Karar No: 2018/767
Karar Tarihi: 24.01.2018

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/2398 Esas 2018/767 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2018/767 K. ve 2016/2398 E. sayılı kararda, sanık hakaret suçu nedeniyle mahkum edilmiştir. Temyiz isteği incelenen kararda, temyiz nedenlerinin yerinde görülmeyerek asıl karar onanmıştır. Ancak, TCK'nın 53/1-c maddesi uyarınca, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, diğerleri bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar hak yoksunluğuna karar verilmiştir. Fakat, bu karar Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için uygulanamaz hale gelmiştir. Kanuna aykırılık nedeniyle temyiz edilen kararda düzeltmeler yapılarak, sanığın cezası hüküm altına alınmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 53/1-c maddesi: Hak yoksunlukları
- TCK'nın 53/1-b maddesi: Cezaların infazı sırasında uygulanacak hak yoksunlukları

18. Ceza Dairesi 2016/2398 E. , 2018/767 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1- TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi yerine, (c) bendindeki tüm haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksunluğa karar verilmesi,
2- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye kısmen uygun olarak, “TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” biçiminde değiştirilmek ve “TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın” karardan çıkarılmak suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/01/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.