Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10595 Esas 2019/9312 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/, 53/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK 50/4. maddesi uyarınca taksirli suçlardan verilen uzun süreli hapis cezalarının TCK’nın 50/1-a maddesine göre adli para cezasına çevrilmesi mümkün olmasına karşılık sanık hakkında verilen hapis cezasının “2 yıldan fazla olması nedeniyle ve ceza miktarı itibariyle “şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile TCK’nın 50/4. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeple 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.