Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/892 Esas 2017/811 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/892
Karar No: 2017/811
Karar Tarihi: 14.02.2017

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/892 Esas 2017/811 Karar Sayılı İlamı

Özet:

ING Bank ve TMSF arasındaki davadan dolayı asliye hukuk mahkemesi tarafından verilen karar, davalı vekilının temyiz isteğiyle Yargıtay'a taşınmıştır. Karar tarihinde yürürlükte olan kanuna göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL'yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Mahkeme, davanın kabulüyle 2.050,95 TL'nin davalı ING Bank ile fer'i müdahil ve borcu üstlenen TMSF'den müşterek ve müteselsilen tahsiline karar vermiştir. Kabül edilen dava değeri, borcu üstlenen yönünden temyiz sınırının altında kaldığından davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- HUMK 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun'un 427/2. maddesi.

11. Hukuk Dairesi 2016/892 E. , 2017/811 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05/02/2015 gün ve 2014/820-2015/53 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 12.02.2015 tarihi itibariyle 2.080,00 TL"dir. Mahkemece, yapılan yargılama sonunda davanın kabulü ile 2.050,95 TL’nin davalı ING Bank ile fer"i müdahil ve borcu üstlenen TMSF"den müşterek ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir. Bu durumda, kabul edilen dava değeri, yukarıda anılan madde hükmüne göre borcu üstlenen yönünden temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 14/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.