Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6438 Esas 2019/9308 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62, 53/6, 63. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yol çalışması olduğundan düzenli trafik akışının olmadığı, bu konuda yeterli inceleme yapılmadığı, ölenin yaşlı olduğu, aracının da eski model olduğu, trafiğe çıkmasının uygun olup olmadığına ilişkin rapor alınması gerektiğine ilişkin, katılanlar vekilinin ise ölenin tali kusurlu olduğun ilişkin bilirkişi raporlarında olayın yanlış değerlendirildiği, sanığın 70 km hızla gittiği, üst sınırdan ceza verilmesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanığın idaresindeki kamyonla gece vakti, meskun mahal dışında, dönel kavşak içinde soldan gelen ölen ..."ın idaresindeki araçla çarpışarak ölenin aracını 41 metre önüne katarak sürüklediği olayda, Edremit-Balıkesir yönüne tek yönlü olarak köprülü kavşak yapımından dolayı geçiş noktalarının henüz tamamlanmadığı ve bu nedenle bağlantı yollarında gerekli uyarı işaretlerinin bulunduğu, sanığa hitaben kavşak girişinde sağ ve sol tarafta dur levhaları ile sol tarafta ayrıca solunu kontrol et levhasının olduğu, 400 metre geriden başlayan ve her 100 metrede bir orta refüj içinde sırasıyla 50, 30, 30 km hız tahdit levhalarının olduğu, takoğrafa göre sanığın kaza sırasında 70 km hızla gittiğinin bilirkişi incelemesi ile tespit edilmiş olduğu dikkate alındığında, hız sınırının iki katını aşacak şekilde seyreden sanık hakkında bilinçli taksir koşullarının oluştuğunun gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 24/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.