13. Ceza Dairesi Esas No: 2018/355 Karar No: 2018/1513 Karar Tarihi: 08.02.2018
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/355 Esas 2018/1513 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemi reddedildi. İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, temyiz isteminin reddine karar verildi. Sanığın hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemi de reddedildi, çünkü temyiz dilekçesinde hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini göstermedi. Kanun maddeleri olarak 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a ve 294. maddeleri karardaki detayları açıklamaktadır.
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Hükmolunan cezaların miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, Bölge Adliye mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 26.09.2017 tarihli, 2017/1750 esas ve 2017/1675 karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanığın temyiz itirazının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA, II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince; 5271 sayılı CMK"nın 294. maddesinde düzenlenen, ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır."" şeklindeki düzenlemede gözetilerek sanığın temyiz dilekçesinde herhangi bir sebep göstermediğinin anlaşılması karşısında; sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 08/02/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.