Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18642 Esas 2020/2647 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18642
Karar No: 2020/2647
Karar Tarihi: 11.02.2020

Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18642 Esas 2020/2647 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmü verdi. Mağdurun hayat fonksiyonlarını orta derecede etkileyecek şekilde kemik kırığı meydana geldiği ve hayati tehlike geçirdiği anlaşıldı. TCK'nin 86/1. maddesi gereği temel cezaya hükmedilirken, sanığın eyleminin nitelikleri ve kastının yoğunluğu dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşılmaması suretiyle eksik ceza tayini yapıldı. Temyiz eden olmadığından hüküm onandı. Kanun maddeleri: TCK'nin 87/1-a, 61, 3 ve 86/1. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2019/18642 E. , 2020/2647 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten Yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında hayati tehlike oluşturacak şekilde yaralama suçundan hüküm kurulur iken uygulama maddesi olarak TCK"nin 87/1-d maddesi yerine TCK" nin 87/1-a maddesinin yazılması mahallinde düzeltilir yazım hatası olarak kabul edildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın eylemi neticesinde mağdurun vücudunda, hayat fonksiyonlarını orta (2) derecede etkileyecek şekilde kemik kırığı meydana geldiği ve mağdurun yaralanması neticesinde hayati tehlike geçirdiği anlaşılmakla, birden fazla nitelikli hal ihlaline neden olarak eylemini gerçekleştiren sanık hakkında TCK"nin 61. maddesindeki ölçütler ve TCK"nin 3. maddesindeki yer alan orantılılık ilkesi de gözetilerek, TCK"nin 86/1. maddesi gereği temel cezaya hükmedilirken meydana gelen zararın ağırlığı ve sanığın kastının yoğunluğu da dikkate alınarak sonuca etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılmaması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından;
Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 11.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.