Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/14041 Esas 2020/1719 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14041
Karar No: 2020/1719
Karar Tarihi: 10.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/14041 Esas 2020/1719 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükmün temyiz edilmesi üzerine, incelenen dosya ve duruşma tutanaklarıyla temyiz gerekçeleri değerlendirildi. Mahkeme, sanığın hırsızlık suçunu işlediğini kabul etti ve usul ve yasalara aykırılık bulunmadığı sonucuna vardı. Ancak lehe bozma sonrası yargılama giderlerinin sanığa yükletilmemesi gerektiği konusunda bir eksiklik vardı ve bu durumun giderilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, hüküm tebliğnamenin aksine olarak bozuldu ve yargılama giderleri sanıktan tahsil edilmeyecek şekilde düzenlendi. Kanunlar olarak ise 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi ve 3 sayılı hüküm fıkrası belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2019/14041 E. , 2020/1719 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması, mahallinde giderilebilir eksiklik olduğundan, kovuşturma aşamasında şikayetten vazgeçen mağdur ..."in gerekçeli karar başlığında şikayetçi olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir hata olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
26/03/2009 tarihli hüküm sanık tarafından temyiz edildiğinden lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 3 sayılı hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline ilişkin kısmın çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.