(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


TÜRK MİLLETİ ADINA

Resmi belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/09/2010 tarihli ve 2010/960 değişik iş sayılı içtima kararıyla 10 yıl 15 ay hapis cezasına hükümlü ..."ın, iş bu cezasının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair Silivri 2. İnfaz Hakimliğinin 25/12/2015 tarihli ve 2015/4190 esas, 2015/4207 sayılı kararı sonrası, 671 sayılı Olağanüstü Hal Kapsamında Bazı Kurum Ve Kuruluşlara İlişkin Düzenleme Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanuna eklenen geçici 6. madde uyarınca düzenlenen müddetname sonrasında, hükümlü hakkındaki içtima kararına konu 7 yıl 6 ay hapis cezası ile ilgili olarak 671 Kanun Hükmünde Kararname ile değişik 5275 sayılı Kanunun 107/2, 3 yıl 9 ay hapis cezası ile ilgili olarak da lehe kabul edilen 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun ve ekleri uyarınca 02/10/2014 tarihinden geçerli olmak üzere koşullu salıverilmesine ilişkin Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/11/2016 tarihli ve 2016/696 değişik iş sayılı kararını müteakip, hükümlünün koşullu salıvermeye hak kazandığı 02/10/2014 tarihinden sonra infazda geçen sürelerinin, halen infazına devam edilen Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/266 esas sayılı dosyasından hükmedilen adli para cezasından mahsup edilmesine dair talebinin kabulü ile söz konusu sürenin 5237 sayılı Kanunun 63. maddesi uyarınca mahsubuna dair Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/11/2016 tarihli ve 2016/1115 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Bakırköy 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/01/2017 tarihli ve 2017/47 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18/09/2007 tarihli ve 2007/1-214-181 sayılı kararında belirtildiği üzere infaza ilişkin lehe oluşan hataların kazanılmış hakka konu olmayacağı gözetilerek yapılan incelemede;
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 27/06/2008 tarihli ve 2008/5169 esas, 2008/5425 sayılı ilamında yer alan "..hükümlünün, 3713 sayılı Yasanın yürürlüğe girmesinden önceki yasal düzenlemelere göre infaz kurumunda geçirmesi zorunlu en az sürenin belirlenmiş olması karşısında, sonradan yürürlüğe giren anılan Kanun uygulanarak infaz kurumundan bırakıldığı tarihine göre koşullu salıverilmenin önceki bir tarihten geçerli olacak şekilde hükümlü yararına saptandığı, bu durumda infazın kesintisiz sürmesi ve bölünmezliği ilkesi gereğince fazladan infaz edilen bir tutukluluk süresinin bulunmadığı anlaşıldığından belirtilen iki tarih arasında kalan sürenin sonraki cezasından mahsubu yoluna gidilemeyeceği açıktır." şeklindeki açıklama nazara alındığında, somut olayda, Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/11/2009 tarihli ve 2009/266 esas, 2009/339 sayılı ilamı ile hükümlü hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan 3 yıl 9 ay hapis, nitelikli dolandırıcılık suçundan ise 7 yıl 6 ay hapis ve 1.704.000.00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına karar verildiği, ilamın infazına geçilmesine müteakip Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 09/02/2015 tarihli müddetname ile hükümlünün koşullu salıverme tarihinin 25/12/2016 tarihi olarak belirlendiği, ilamın infazı sırasında yürürlüğe giren 671 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile 5275 sayılı Kanuna eklenen geçici 6. madde gereğince İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığınca 24/08/2016 tarihinde yeniden müddetname tanzim edilerek bu sefer şartla tahliye tarihinin 02/10/2014 olarak belirlendiği, Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/11/2016 tarihli ve 2016/1115 değişik iş sayılı kararı ile hükümlünün koşullu salıvermeye hak kazandığı 02/10/2014 tarihinden sonra infazda geçen sürelerinin, halen infazına devam edilen Bakırköy 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/266 esas sayılı dosyasından hükmedilen adli para cezasından mahsup edilmesine karar verilmiş ise de;
Mahkemece yapılan mahsubun, mahsup mantığına aykırı olduğu, bu durumun hükümlü için kazanılmış hak olarak kabul edilemeyeceği, hükümlünün, 671 sayılı Kanun Hükmünde Kararname yürürlüğe girmesinden önceki yasal düzenlemelere göre infaz kurumunda geçirmesi zorunlu en az sürenin belirlendiği, cezaevinde önceden infaz edilen süresinin sonradan yürürlüğe giren kanun gereğince yapılan hesaplamaya göre hükümlüye mahsup hakkı veremeyeceği ve infazı devam eden cezasından mahsup edilmesinin mümkün olmadığı gözetilmeden itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 22/05/2017 gün ve 94660652-105-34-2800-2017-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Bakırköy 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/01/2017 tarihli ve 2017/47 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nun 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için
dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.