Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/44390 Esas 2018/745 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/44390
Karar No: 2018/745
Karar Tarihi: 23.01.2018

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/44390 Esas 2018/745 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, özel güvenlik görevlisi olarak çalışabilmek için belirli koşulların taşınması gerektiğini belirtmiş ve bu koşulların araştırılmadığını vurgulamıştır. Ayrıca, sanıkların adli sicil kaydına dair hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararının kanuna uygun olmadığı ve hak yoksunluklarına ilişkin hükümlerin de uygulanmasında hatalar yapıldığı belirtilmiştir. Bu nedenlerle, kararın bozulmasına ve yargılamanın devam ettirilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5188 sayılı Özel Güvenlik Hizmetlerine Dair Kanun 10, 11, ve 23. Maddeleri
- Türk Ceza Kanunu'nun 50, 51, 53/1-b ve 53/1-c Maddeleri
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/6. Maddesi

18. Ceza Dairesi 2015/44390 E. , 2018/745 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Özel güvenlik görevlisi olarak çalışabilmek için 5188 sayılı Kanun"un 10. maddesi uyarınca özel güvenlik eğitimini başarıyla tamamlamış olmak ve 11. maddesi uyarınca da Valilikten çalışma izni almak zorunlu olup, anılan Kanunun 23. maddesine göre özel güvenlik görevlisi mağdurların kendilerine karşı işlenen suç nedeniyle kamu görevlisi sayılabilmeleri için yukarıda açıklanan koşulları taşımaları gerektiği anlaşıldığından, müştekilerin bu koşulları taşıyıp taşımadığının araştırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanıklar ... ile ...’nin yargılama sürecindeki davranışları olumlu değerlendirilerek haklarında takdiri indirim uygulanmasına karşın, adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının TCK"nın 50, 51 ve suç tarihi itibariyle de CMK"nın 231/6. maddelerinin uygulanmasına engel teşkil etmemesi karşısında, sanıkların pişmanlığı, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılıp, sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, kanuna uygun olmayan gerekçeyle anılan kanun maddelerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
3- TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi yerine, (c) bendindeki tüm haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksunluğa karar verilmesi,
4- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, sanıklar ..., ... ve ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 23/01/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.