MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 29/08/2014 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın zamanaşımından reddine dair verilen 10/02/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece; istem zamanaşımı nedeni ile reddedilmiş; karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davalının, müvekkilini 02/01/2005 tarihinde silahla yaraladığını ileri sürürek maddi ve manevi tazminat ödetilmesini istemiştir.
Davalı adına vasisi, davanın zamanaşımına uğradığını savunarak reddini istemiştir.
Mahkemece, dava konusu edilen haksız eylemin 02/01/2005 tarihinde meydana geldiği, davanın ise 29/08/2014 tarihinde açıldığı, dava tarihi itibari ile BK 72. maddeye göre 2 yıllık sürenin dolduğu, gerek haksız eylemin vuku bulduğu tarihte yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK, gerek sonradan yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK kapsamında uzamış dava zamanaşımının da dolduğu gerekçesi ile davanın zamanaşımı nedeni ile reddine karar verilmiştir.
Haksız eylem tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı BK’nın 60/2. maddesi gereğince, zarara yol açan eylemin aynı zamanda suç sayılan bir eylemden doğması durumunda olayda uygulanacak zamanaşımı süresi, o suçun bağlı olduğu(uzamış) ceza zamanaşımı süresidir. Ceza dosyasında davalı hakkında verilecek ceza belirlenirken suç tarihindeki 765 sayılı TCK ile suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK arasında değerlendirme yapılmış 5237 sayılı TCK " nın daha lehe olduğu gerekçesi ile davalı hakkında 5237 sayılı yasa kapsamında hüküm kurulmuş ise de ceza dosyasında değerlendirme yapılırken davalının 765 sayılı yasa kapsamında cezalandırılması durumunda TCK 456/3 maddesi gereğince cezalandırılması gerektiği belirtilmiştir. Bu maddedeki ceza süresi 5 yıldan 10 yıla kadar hapis cezası olup aynı kanunun 102/3.maddesine göre zamanışımı süresi 10 yıldır. Şu durumda davanın açıldığı günde olay tarihinden itibaren uzamış ceza zamanaşımı süresi dolmamıştır. Kaldıki davacı, ceza dosyasında müdahil olmuş, maddi haklarını saklı tutarak, 10000 TL manevi tazminat istemiş, mahkemece, davacının manevi tazminat davası açmak üzere muhtariyetine karar verilmiştir. Ceza mahkemesi kararı 17/06/2014 tarihinde kesinleşmiş olup bu tarihten itibarende 1 yıllık zamanaşımı süresi dolmamıştır. Bu kapsamda işin esası incelenip varılacak sonuca uygun bir karar verilmesi gerekirken, yanılgılı gerekçeyle istemin reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.