Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/14179 Esas 2014/1698 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/14179
Karar No: 2014/1698
Karar Tarihi: 21.01.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/14179 Esas 2014/1698 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Gümüşhane Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık evin sahibinin rızası olmadan içeri girdiğinde bağırdığı için yaraladığı katılana basit yaralama suçundan cezalandırılması gerektiği ancak mahkeme tarafından bu şekilde değerlendirilmediği için sanık beraat etmiştir. Ancak Yargıtay bu kararı bozarak, sanığın ayrıca basit yaralama suçundan da cezalandırılması gerektiği kararını vermiştir. Kararda, suçun konut dokunulmazlığı suçunu işlemek amacıyla değil, işlendikten sonra gerçekleştirildiğine dikkat çekilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı TCK'nın 116/4. maddesi konut dokunulmazlığı suçunu, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca hükümleri açıklanmaktadır.

3. Ceza Dairesi 2013/14179 E. , 2014/1698 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2011/179651
MAHKEMESİ : Gümüşhane Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02/02/2011
NUMARASI : 2010/122 (E) ve 2011/8 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Oluş ve dosya içeriğine göre, katılanın aşamalarda tutarlılık gösteren beyanlarında, sanığın kendi rızası olmaksızın, gece vakti evine girdiğini farkederek bağırması üzerine eterli pamuğu kendisine koklatmak isterken kendisini yaraladığını belirtmesi kabulün de bu yönde olmasına rağmen, yaralama eyleminin, 5237 sayılı TCK"nin 116/4. maddesi kapsamında konut dokunulmazlığı suçunu işlemek amacıyla değil, işlendikten sonra gerçekleştirildiği ve bu haliyle konut dokunulmazlığı suçunun "cebir" unsurunu oluşturamayacağı sanık hakkında ayrıca basit yaralama suçundan da cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, hatalı değerlendirmeyle yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 21/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.