Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24456 Esas 2021/9461 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/24456
Karar No: 2021/9461
Karar Tarihi: 30.11.2021

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24456 Esas 2021/9461 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun cinsel istismarı suçu nedeniyle yapılan yargılamada, suça sürüklenen çocuğun, on beş yaşından küçük mağdureyi dudağından öpmesi şeklindeki eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesi nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kaldığına karar vermiştir. Ancak, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek TCK'nın 103/1-c.1. maddesi uyarınca karar verilmiştir. Mahkeme, suça sürüklenen çocuğun mağdureye yönelik cebirle gerçekleştirdiğine dair kesin ve inandırıcı delil bulunmadığına dikkat çekerek, temel cezanın 103/4. maddesiyle artırılmasını hükme bağlamıştır. 5271 sayılı CMK'nın 237 ve devamı maddelerindeki katılma hakkına ilişkin suçtan zarar görme şartının Devlet için söz konusu olmadığı ve kanundan kaynaklanan koruma yükümlülüğünün yerine getirildiği belirtilmiştir. Hüküm, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince bozulmuştur.

9. Ceza Dairesi 2021/24456 E. , 2021/9461 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK"nın 237 ve devamı maddelerindeki katılma hakkına ilişkin suçtan zarar görme şartının katılan Bakanlık için söz konusu olmadığı ve Devletin kanundan kaynaklanan koruma yükümlülüğünün yerine getirildiği nazara alındığında, Bakanlık vekiline vekalet ücreti tayini gerektiğine dair tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Olay tarihinden önce arkadaş olduğu on beş yaşından küçük mağdureyle birlikte okul bahçesine giden suça sürüklenen çocuğun, yanında oturan mağdureyi dudağından öpmesi şeklindeki eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesi nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kaldığı nazara alınarak 5237 sayılı TCK"nın 103/1-c. 2. maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek aynı Kanunun 103/1-c.1. maddesi ile hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Suça sürüklenen çocuğun olay günü on beş yaşından küçük mağdureye yönelik istismar eylemini cebirle gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden müsnet suçtan belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK"nın 103/4. maddesi ile artırılması,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısı ve katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.