Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/20514 Esas 2015/9135 Karar Sayılı İlamı

18. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/20514
Karar No: 2015/9135
Karar Tarihi: 01.06.2015

Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/20514 Esas 2015/9135 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, kendisine ait bir taşınmazın kamulaştırmasız el atma nedeniyle bedelinin davalıdan tahsili için dava açmıştır. Mahkeme davayı kabul etmiştir fakat davalı tarafın temyiz itirazı üzerine Yargıtay kararı vermiştir. Yargıtay kararında, emlak vergi değerlerinin taşınmazlarla karşılaştırılması gerektiği, raporlarda göz önüne alınacak oranların birbirinden farklı olduğu durumlarda farklılıkların giderilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda ayrıca somut emsal olarak incelenen taşınmazın satış tarihindeki nitelikleri belirlenerek m² satış değerinin hesaplanması gerektiği vurgulanmıştır. Kararın dayandığı kanun maddeleri ise şu şekildedir: 2942 sayılı Yasa'nın 11. maddesinin (d) bendi ve HUMK'nun 428. maddesi.

(Kapatılan) 18. Hukuk Dairesi 2014/20514 E. , 2015/9135 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, ... İli ... İlçesi ... Mahallesi ... ada ... parsel sayılı taşınmazın kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
2942 sayılı Yasanın 11. maddesinin (d) bendi gereğince emlak vergi değerlerinin de dava konusu taşınmaz ile emsalin karşılaştırılmasında gözönünde tutulması gerekir. Bu itibarla dava konusu taşınmazların ve emsalin emlak vergisine esas tutulan asgari m² değerlerinin oranı ile bilirkişi raporunda değerlendirmeye esas alınan oran birbirinden fahiş ölçüde farklı olduğunda bu farklılık ve çelişki giderilmelidir. Dosyadaki kayıtlara göre dava konusu ... ada ... parsel sayılı taşınmazın 2012 yılı itibariyle emlak vergisine esas değeri 187,63 TL, emsal alınan ... ada ... parselin ise 69,13 TL dir. Buna göre dava konusu taşınmazın emlak vergisi oranı emsal taşınmazdan daha yüksek olduğu anlaşıldığından, dava konusu taşınmazın en fazla emsal ile eşdeğerde olduğunun tespiti gerekirken, emsalin dava konusu taşınmazdan daha değerli olduğu kabul edilerek dava konusu taşınmaza vergi değerlerine ters düşecek şekilde m² değeri belirlenmesi,
Kabule göre de; somut emsal olarak incelenen ... Mahallesi ... ada ... parsel sayılı taşınmazın satış tarihinde üzerinde tapu kaydına göre ev bulunmakta olup, evin satış tarihindeki nitelikleri belirlenip o tarihteki Çevre ve Şehircilik Bakanlığı"nca yayımlanan yapı yaklaşık birim maliyet cetvelindeki sınıfına göre değeri bulunup (yıpranma payı düşüldükten sonra) bu değerin toplam satış değerinden indirimi yapılarak somut emsalin m² satış değerinin belirlenmesi gerekirken satış bedelinin yalnızca zemine ait olduğunun kabulü ile emsal m² değerinin hesaplanması,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 01.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.