Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/815 Esas 2019/9285 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/815
Karar No: 2019/9285
Karar Tarihi: 24.09.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/815 Esas 2019/9285 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm temyiz edilmiştir. Yargılama ve delillere göre sanık müdafi tarafından yapılan eksik inceleme itirazları reddedilmiştir. Ancak, hükmün gerekçesinde sanık hakkında verilen hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilip çevrilmeyeceği tartışılmadan hüküm kurulmuştur. Bu sebeple hüküm isteme uygun olarak bozulmuştur. Kararda ise TCK'nın 89/4, 62/1, 51/1 ve 53/6. maddelerine atıfta bulunulmuştur. Ayrıca CMK'nın 230. ve 232. maddeleri uyarınca cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına ya da bu hususlara ilişkin taleplerin kabul veya reddine ait dayanakların açıkça gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2018/815 E. , 2019/9285 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 51/1, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin eksik inceleme ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
CMK"nın ""Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar"" başlıklı 230. maddesinin 1-d bendinde; cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanakların gerekçede gösterilmesi gerektiği düzenlemesine yer verilmiş; yine Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27.09.2018 tarihli ve 2015/4-1163 Esas-2018/382 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; hüküm bölümünde CMK"nın 230. ve 232. maddeleri uyarınca cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezası veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına ya da bu hususlara ilişkin taleplerin kabul veya reddine ait dayanakların açıkça gösterilmesi zorunluluğu bulunmakta olup; dosya içeriğine göre, lehe hükümler istemi bulunan sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının TCK"nın 51. maddesi hükmüne göre ertelenmesine karar verilmiş olmakla birlikte, hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesinin düzenlendiği TCK"nın 50. maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı karar yerinde tartışılmadan hüküm kurulması suretiyle CMK"nın 230/1-d maddesine aykırı davranılması,
Kabule göre de;
Cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 51/7. maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin ve TCK"nın 51/8. maddesi uyarınca denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği takdirde cezasının infaz edilmiş sayılacağının bildirilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA; 24.09.2019 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.