MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün davalı avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde temyiz eden davalı vekili avukat ... ile davacı Asil ... ve vekili avukat K.Burak Gökkaya"nın gelmeleriyle duruşmaya başlanılmış ve hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekçesinin süresinde olduğu saptanarak dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalıdan 21.500 TL bedelle satın aldığı dava konusu araca kaçak yurda sokulduğu gerekçesiyle el konularak,açılan ceza davası sonucunda müsadere edildiğini,araca 3.500 TL masraf yaptığını ileri sürerek satış bedeli ve yaptığı harcama bedeli toplamı olan 25.000 TL"nin satış tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile, 21.500 TL tazminatın aracın zapt edildiği tarih olan 30/04/2004 tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Mahkemece dava konusu aracın satış tarihindeki satış bedeli olan 21.500 TL"nin araca el konulma tarihi olan 30.04.2004 tarihinden itibaren yasal faizi ile tahsiline karar verilmiştir.Dava konusu araca davacının kullanımında iken 30.04.2004 tarihinde el konulmuş ise de,söz konusu araca ilişkin devam eden adli soruşturma ve bu soruşturmaya dayalı olarak açılan Ağır Ceza mahkemesinin 2009/695 esas sayılı ceza davası kapsamında aracın teminat karşılığında 28.10.2004 tarihinde tekrar davacıya geri teslim edildiği, Ağır Ceza mahkemesinin 2009/695 esas sayılı ceza davasının sonuçlanarak dava konusu aracın müsaderesine karar verildiği ve kararın kesinleşmesi üzerine,aracın bu müsadere kararı kapsamında 13.11.2012 tarihinde davacının elinden alınarak,davacının kullanımından fiiilen çıktığı anlaşılmaktadır.Dava konusu araç bu süreçte fiilen davacının kullanımında olduğuna göre bu döneme ilişkin araç bedeli için faiz talebinde bulunulamaz. Aksi düşünce davacının sebepsiz zenginleşmesine sebep olacaktır. Buna göre aracın davacının kullanımından çıktığı tarih olan 13.11.2012 tarihinden itibaren faiz yürütülmesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde, araca el konulma tarihinden itibaren yasal faizi ile tahsiline karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir. Ne var ki bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyip hükmün düzeltilerek onanması HMUK’un 438/7.maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda 1.bentte açıklanan nedenle davalının sair temyiz taleplerinin reddine, 2.bentte açıklanan nedenle kararın hüküm başlıklı kısmın birinci bendinde yer alan “21.500,00 TL tazminatın aracın zapt edildiği tarih olan 30/04/2004 tarihinden İtibaren yasal faizi” cümlesinin karardan çıkarılarak yerine aynen “21.500,00 TL tazminatın 13.11.2012 tarihinden itibaren yasal faizi” cümlesinin yazılmasına, kararın düzeltilmiş ve değiştirilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 1100,00 TL duruşma avukatlık parasının davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, peşin alınan 368,00 TL. temyiz harcının istek halinde iadesine, 19.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.