Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/21482 Esas 2015/175 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/07/2013
NUMARASI : 2010/642-2013/289

Taraflar arasında görülen elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davacı vekili tarafından yasal süre içerisinde duruşma istemli temyiz edilip bilahare duruşma isteminden vazgeçilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-

Dava, elatmanın önlenmesi,yıkım ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Davacı, kayden maliki olduğu 7093 ada 6 parsel sayılı taşınmaza davalıların gecekondu mahiyetinde bina inşa ettiğini ileri sürerek elatmanın önlenmesine,yıkıma ve geriye dönük 5 yıllık toplam 10.000,00 TL ecrimisile karar verilmesini istemiş;yargılama sırasında dava tarihinden önce öldüğü anlaşılan davalı Hüseyin hakkındaki davasından feragat etmiştir.
Davalı Caner,binanın 6 nolu parsel üzerinde değil kendisinin 30 yılı aşkın süredir zilyetliğinde bulunan 4 nolu parsel üzerinde bulunduğu gibi değerinin arsanın değerinden fazla olduğunu belirtip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece,dava tarihinden önce ölen davalı Hüseyin hakkındaki davanın feragat nedeniyle reddine;diğer davalı Caner bakımından tapu kaydının beyanlar hanesinde binanın anılan davalıya ait olduğunun gösterildiği gerekçesi ile 154,41 m2 lik ana bina yönünden davanın reddine;yapının 147,98 m²"lik bahçe kısmı yönünden ise elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğinin kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden,çekişme konusu 7093 ada 6 nolu imar parselinin öncesini teşkil eden 384 ada 17 ila 23 parsel sayılı taşınmazlarda dava dışı H..A.. ve E.. E.. Uluslararası İnşaat Sanayi Tic ve Pazarlama A.Ş nin paylı mülkiyet üzere malik oldukları, anılan parsellerin 25.02.1994 tarihli ifraz işlemi ile 6751 ada 1 ve 2 parsel ile 384 ada 81,82,83,84,85 ve 86 parsellere gittiği, paydaşlar arasında yapılan taksim neticesinde 6751 ada 1 parselin dava dışı H..A.."ya bırakıldığı, davacının anılan parseli 3. kişi H..A.."dan satın alma suretiyle 04.03.1994 tarihinde edindiği ve taşınmazın 03.03.1999 tarihinde yapılan imar uygulaması sonucu 7093 ada 4 parsel olarak davacı adına tescil edildigi, tescil sırasında taşınmaz üzerinde bulunan yapının davalı Caner"e ait olduğu yolunda beyanlar hanesinde şerh bulunduğu, 28.01.2009 tarihinde yapılan ikinci imar uygulamasında davacıya ait parselin 7093 ada 6 parsel olarak davacı adına tescil edildiği, 27.06.2012 tarihli fen bilirkişi rapor ve krokisinde A harfi ile gösterilen sarı renkle taranmış 154,41 m²"lik davalıya ait binanın ve B harfi ile gösterilen yeşil renkle taranmış 147,98 m²"lik davalının kullandığı bahçenin davacıya ait çekişmeli taşınmaz içerisinde kaldığı anlaşılmaktadır.
Davalı Caner"in imar öncesinde kayda dayalı bir hakkının söz konusu olmadığı görülmektedir. Bu durumda, davalı Caner"in taşınmaz üzerindeki yapıdan dolayı 3194 sayılı Yasanın 18. maddesinden kaynaklanan bir hakkının varlığından söz edilemez. Öte yandan, davalının şerhten kaynaklanan hakkının kişisel hak niteliğinde bulunduğu kabul edilmelidir.
Hâl böyle olunca, davacının kayda dayalı mülkiyet hakkına üstünlük tanınmak suretiyle çekişmeli taşınmaz içerisinde bulunan 154,41 m2 lik ana bina yönünden de davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirmeyle anılan bölüm yönünden davanın reddine karar verilmesi doğru değildir.
Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün açıklanan nedenle (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 13.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.