Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/6961 Esas 2018/15496 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6961
Karar No: 2018/15496
Karar Tarihi: 13.12.2018

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/6961 Esas 2018/15496 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyetine karar verdi. Hırsızlığa teşebbüs 02/08/2014 tarihinde saat 03.00'te gerçekleşti. Suç tarihinde gece vaktinin saat 04.57'de sona erdiği ve suçların gece vakti işlendiği anlaşıldı. Sanığa verilen cezanın 5237 sayılı TCK'nın 143/1. maddesiyle arttırılması ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunda 116/4. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmedi. Ayrıca, konut dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından işlendiği anlaşıldığından, sanığa verilen cezanın 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c maddesi uyarınca arttırılması gerektiği gözetilmedi. Temyiz itirazları reddedilerek hükümler onandı. Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/4. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 119/1-c maddesi
2. Ceza Dairesi         2016/6961 E.  ,  2018/15496 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Dosya içeriği, kolluk tutanağı ve tanıklar ... ve ..."in beyanına göre, hırsızlığa teşebbüsün 02/08/2014 tarihinde saat 03.00"te gerçekleştiği, UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine, suç tarihinde gece vaktinin saat 04.57"de sona erdiği, bu suretle hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK"nın 143/1. maddesiyle arttırılması ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan aynı Kanun"un 116/1. maddesi yerine 116/4. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ve konut dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanığa verilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 13/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.