Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki her iki taraf vekilleri tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
1) Tarafların iddia ve savunmalarına, dosya içeriğindeki bilgi ve belgelere ve kararın gerekçesine göre alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının REDDİNE;
2) Borçlu vekilinin temyiz itirazlarına gelince :
İstanbul 6. İş Hakimliğinin 18.2.2005 tarihli kararında alacaklının işe iadesine, işe başlatılmaması halinde 4 aylık tazminat tutarı ile 4 aya kadar ücret ve haklarının iadesine karar verilmiştir.
Takip dayanağı olan bu ilamın yargılama giderleri ve avukatlık ücreti dışındaki kısımlarının eda hükmünü içermediği anlaşılmaktadır. İlam bu hali ile tespit niteliğinde olduğundan ilamlı icra takibine konu olamaz.
Hukuk Genel Kurulunun 8.10.1997 tarih ve 1997/12-517 E. 1997/776 K.sayılı kararında da vurgulandığı üzere ilamların infaz edilecek kısmı hüküm bölümüdür. Diğer bir anlatımla hükmün içeriğinin aynen infazı zorunludur. O nedenle sınırlı yetkili icra mahkemesince ilamın infaz edilecek kısmı yorum yolu ile belirlenemez.
Somut olayda takip borçlusu icra takibi öncesinde 29.6.2005 tarihinde takibe konu ilama göre bir hesap yaparak 21070,74 YTL yi takip alacaklısına ödemiştir. Alacaklı ise ilam nedeniyle 39123,20 YTL alacaklı olduğu iddiası ile takip öncesi 21070,74 YTL ödemeyi mahsup ederek 18052,46 YTL üzerinden ilamlı takip yapmıştır. Borçlu şikayetinde, kabul edip takip öncesi ödediği borç dışında ilam nedeniyle borçlu olmadığı iddiası ile icra emrinin iptalini talep etmiştir.
Yukarıda belirtilen ilkeler uyarınca şikayetin kabulü yerine şikayet sonrası cebri icra tehdidi altında 13.12.2005 tarihli haciz sırasında borçlu tarafından yapılan 18100 YTL ödemeyi esas alarak ve takibin kesinleşme sonrası İİK"nun 71/1. maddesi kapsamında ödeme iddiasına dayalı bir şikayet varmışcasına İİK"nun 71/1. md.gereğince takibin iptaline karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda (2) nolu bentte yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 25.04.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.