Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/7261 Esas 2018/15477 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7261
Karar No: 2018/15477
Karar Tarihi: 13.12.2018

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/7261 Esas 2018/15477 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından dolayı sanık hakkında mahkumiyet kararı verdi. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı dikkate alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması ile hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, yargılama giderlerinin sanıklardan tahsili karar verilirken terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL'den az olduğu için Devlet Hazinesi'ne bırakılması gerektiği belirtildi. Karar temyiz edildi ancak temyiz itirazları reddedildi ve hükümler istem gibi onandı.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nun 324/4 maddesi
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi

2. Ceza Dairesi 2016/7261 E. , 2018/15477 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması ile hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nun 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderlerinin sanıklardan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıklardan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 13/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.