Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/13965 Esas 2018/15468 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/13965
Karar No: 2018/15468
Karar Tarihi: 13.12.2018

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/13965 Esas 2018/15468 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Aslıye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karara göre, sanık hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme suçuna yönelik temyiz istemi, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. maddesi sebebiyle reddedilmiştir. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarına yönelik temyiz istemi ise reddedilmiştir. Sanık, hırsızlık suçundan 2 yıl 2 ay hapis cezasına, konut dokunulmazlığını bozma suçundan ise 1 yıl 9 ay 20 gün hapis cezasına mahkum edilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunlukları hususunda bir karar verilmemiştir, ancak bu maddenin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin kararı nazara alınarak, hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilebileceği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi
- TCK'nın 142/1-b, 143/1 ve 62. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2016/13965 E. , 2018/15468 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan TCK"nın 142/1-b maddesi uyarınca belirlenen 2 yıl hapis cezasından aynı Kanun’un 143/1 maddesi uyarınca 1/6 oranında artırım yapılırken 2 yıl 4 ay yerine 2 yıl 2 ay hapis cezasına, aynı Kanun"un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, 1 yıl 11 ay 20 gün yerine hesap hatası sonucu 1 yıl 9 ay 20 gün hapis cezasına hükmolunarak eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, sanık hakkında kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması hususunda bir karar verilmemişse de, anılan madde ve fıkrada belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olup, TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,13/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.