MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK

Taraflar arasında görülen davada Malatya 1. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 19/10/2017 tarih ve 2016/698 E- 2017/314 K. sayılı kararın davalı vekili ve katılma yoluyla davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince verilen 21/03/2019 tarih ve 2018/1156 E- 2019/422 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı ile 18.03.2009 tarihli personel ve diyaliz hastalarının taşınması konusunda sözleşme imzalandığını, sözleşme sonrasında davalıya sözleşme kapsamında fiyat farkı için 25.01.2010 tarihinde başvurduklarını ancak 08.02.2010 tarihli cevabi yazı ile fiyat farkı taleplerinin reddedildiğini, bunun üzerine Malatya 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2010/130 E. sayılı dosyasında fiyat farkı ödemesine ilişkin dava açtıklarını, mahkemece verilen ret kararının temyiz edilmesi üzerine bozulduğunu, mahkemenin bozma sonrası 2012/419 E. sayısını alan dosyası üzerinden yapılan bilirkişi incelemesinde fiyat farkının 198.561 TL olarak tespit edildiğini, bunun üzerine 12.500 TL olan taleplerini ıslah ederek artırdıklarını, mahkemece 198.561 TL üzerinden davanın kabulüne karar verildiğini, bu defa diğer temyiz itirazları reddedilmekle birlikte bozmadan sonra ıslah yapılamayacağı gerekçesiyle kararın bozulduğunu, mahkemenin bozma sonrası 2015/1472 E. sayısını alan dosyada 12.500 TL üzerinden davanın kabulüne karar verdiğini, işbu davada daha önce ıslahla talep ettikleri miktar ile daha önce davaya konu edilmeyen KDV tutarını talep ettiklerini ileri sürerek, 186.000 TL"nin ve %18 KDV tutarının davalıdan ticari faiziyle birlikte tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacı ile yapılan sözleşmelerde fiyat farkına ilişkin katsayıların gösterilmediğini, ihaleden sonra bu katsayıların belirlenemeyeceğini, davacının ihale sözleşmesini imzalarken herhangi bir itirazda bulunmadığını, ticari faiz talep edilemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacı tarafından açılan kısmi davada davacının iddiasında bahsettiği aşamadan sonra davalıdan 12.500 TL"nin 08.02.2010 tarihinden itibaren yasal faiziyle tahsiline karar verildiği ve bu kararın mezkur dosyada karar tarihi itibariyle Dairemizce sair itirazlar reddedilerek vekalet ücretine yönelik olarak bozulduğu ve hala derdest olduğu, yasal faize ilişkin kısmi davadaki hükmün bozma konusu yapılmadığı gerekçesiyle, davanın kabulüne 186.000 TL"nin %18 KDV"si ile birlikte 08.02.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili ve katılma yoluyla davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebeplerine göre ilk derece mahkemesinin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurularının ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda temyiz edenin sıfatına göre bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına, istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, davalıdan harç alınmasına yer olmadığına, 13/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.