Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2011/2-835 Esas 2012/138 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2011/2-835
Karar No: 2012/138

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2011/2-835 Esas 2012/138 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasındaki boşanma davasında davalının birlik görevlerini yerine getirmediği anlaşıldığı için boşanmaya karar verilmesi gerektiği ancak mahkemece davanın reddedildiği belirlenmiştir. Yapılan temyiz sonucunda bozma kararı verilmiş fakat mahkeme önceki kararda direnmiştir. Hukuk Genel Kurulu, Özel Daire bozma kararına uyulması gerektiğini belirterek mahkeme kararını bozmuştur. Kararda, 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici Madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 429. Maddesi gereğince kararın bozulduğu belirtilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu 2011/2-835 E. , 2012/138 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Adana 3. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 10/03/2011
NUMARASI : 2010/1349-2011/254

Taraflar arasındaki “Boşanma, velayet, nafaka, tazminat” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Adana 3.Aile Mahkemesi tarafından davanın reddine dair verilen 11.6.2009 gün ve 1131-557 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 27.10.2010 gün ve 16692-17938 sayılı ilamı ile,
(...Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davalının birlik görevlerini yerine getirmediği anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK.md. 166/1) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır...)
gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davacı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, 14.3.2012 gününde yapılan ilk görüşmede oybirliği ile karar verildi.