Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/2744 Esas 2018/4727 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı"nın, 08/05/2018 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ...’nun TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Balıkesir 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 06/05/2015 tarihli ve 2015/198 esas, 2015/318 sayılı kararının kanun yararına bozulmasının istenmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 16/05/2018 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- 30/11/2012 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle sanık hakkında Balıkesir 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 01/10/2013 tarihli ve 2013/289 esas, 2013/684 sayılı kararı ile TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik kararı verildiği ve kararın yasa yoluna başvurulmadan kesinleştiği,
2- Bu kararın infazı sırasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin ihlal edildiğinin bildirilmesi üzerine, mahkemece yargılamaya devam edilerek, Balıkesir 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 06/05/2015 tarihli ve 2015/198 esas, 2015/318 sayılı kararı ile sanığın 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
3- Kanun yararına bozma yoluna başvurulması üzerine 29/12/2017 tarihinde infazın durdurulmasına karar verildiği ve infaz evrakının işlemsiz olarak mahkemesine iade edildiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "Sanığın denetimli serbestlik tedbiri yükümlülüklerini ihlâl ettiğinin bildirilmesi üzerine başlatılan yargılama sırasında, sanığa çıkarılan ve tebliğ edilen duruşma davetiyesinde 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 195. maddesi 1. fıkra 2. cümlesinde belirtildiği şekilde duruşmaya gelmediği takdirde yokluğunda karar verileceğine dair meşruhat bulunmadığı anlaşılmakla, sanığın savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek, Balıkesir 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 06/05/2015 tarihli ve 2015/198 esas, 2015/318 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uymayan sanık hakkında davaya devam edilerek hüküm verileceği öngörüldüğünden; duruşma için sanığa gönderilen davetiyenin “tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığının iddia edilmesi nedeniyle, duruşmaya gelip bu konuda beyanda bulunması veya diyeceklerini duruşma gününe kadar yazılı olarak bildirmesi gerektiği, mazeretsiz olarak duruşmaya gelmediği ve diyeceklerini yazılı olarak bildirmediği takdirde
tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığı kabul edilerek hakkında cezaya hükmolunabileceği” uyarısı ile birlikte duruşma tarihi ve saati yazılarak sanığa tebliğ edilmesi gerektiği gözetilmeden, belirtilen nitelikte uyarıyı içeren davetiye tebligatı yapılmadan ya da sanık dinlenmeden mahkûmiyet hükmü kurulması, yasaya aykırı olup kanun yararına bozma talebi bu nedenle yerindedir.
D) Karar :
Açıklanan nedenlere göre, sanığın TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Balıkesir 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 06/05/2015 tarihli ve 2015/198 esas, 2015/318 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA; aynı Kanun’un 309. maddesinin 4. fıkrasının (b) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine, 31.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.