MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında “resmi belgede sahtecilik” suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ile katılan arasında farklı tarihlerde imzalanan 3 ayrı protokolde bulunan satıcı adına atılı imzaların da sahte olarak atılmaları karşısında, gerçekleşen resmi belgede sahtecilik suçu açısından zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, gerekçeli karar başlığında 12.07.2006 olarak yanlış yazılan suç tarihinin, resmi belgede sahtecilik suçu yönünden, suça konu bononun tanzim tarihi olan 09.10.2006 tarihi olarak mahallinde düzeltilmesi ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı nedenin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık hakkında “dolandırıcılık” suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Sanık ile katılan arasında imzalanan 3 ayrı protokolün farklı taşınmazlara ilişkin olmaları ile haksız menfaatin farklı tarihlerde elde edilmesi karşısında, gerçekleşen dolandırıcılık suçu açısından zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253/3. maddesine 26.06.2009 tarihli 5918 sayılı Kanun"un 8. maddesiyle eklenen,"Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması hâlinde uzlaşma hükümleri uygulanmaz." şeklindeki düzenleme gereğince, sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçu resmi belgede sahtecilik suçuyla birlikte işlendiğinden somut olayda uzlaştırma hükümlerinin uygulanma imkanı bulunmadığı kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Dolandırıcılık suçundan hükmolunan hapis cezası takdiren asgari hadden tayin olunduğu halde, hapis cezası yanında belirlenen adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gerekçe gösterilmeksizin alt sınırdan uzaklaşılarak 50 gün olarak tayini suretiyle çelişkiye düşülmesi,
b) Gün para cezasının, adli para cezasına çevrilmesi sırasında; sanığın adli para cezasının bir günlüğü TCK"nın 52/2. maddesi gereğince takdiren 20 TL kabul edilerek 1000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, maddi hata sonucu 10.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı; sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından sırasıyla “50 gün” ve “10.000 TL” ibarelerinin çıkarılarak yerine sırasıyla “5 gün” ve “100 TL” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.