12. Ceza Dairesi Esas No: 2017/7182 Karar No: 2019/9249 Karar Tarihi: 23.09.2019
Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7182 Esas 2019/9249 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, avukatlık ücreti belirlenirken Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca değil, doğru şekilde belirlenmediği için katılanların lehine yüksek bir vekalet ücretine hükmedilmiştir. Ayrıca, sanığın uzun süreli hapis cezası adli para cezasına çevrilirken ilgili kanun maddesi gösterilmemiş, bu da CMK'nın ilgili maddesine aykırıdır. Bu nedenlerle, hüküm 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bir konu olması nedeniyle, sanığın kişilik ve sosyal özellikleri göz önünde bulundurularak hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine ve belirli bir miktarda adli para cezası verilmesine karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleridir.
12. Ceza Dairesi 2017/7182 E. , 2019/9249 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle öldürme Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiin, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1-1136 sayılı Kanunun 169. maddesinde belirtilen “Yargı mercilerince karşı tarafa yükletilecek avukatlık ücreti avukatlık ücret tarifesinde yazılı miktardan az ve üç katından fazla olamaz.” şeklindeki hükmü karşısında;kendisini vekille temsil ettiren katılanlar lehine, yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiği gözetilmemesi suretiyle katılanlar lehine 7500TL vekalet ücretine hükmedilmesi, 2-Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin (50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince) gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi; Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1 ile numaralandırılan c fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 910 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ve hükmün 3 ile numaralandırılan bendinin çıkarılarak yerine” Katılanların kendilerini vekil ile temsil etmeleri nedeniyle karar tarihinde yürürlükte bulunan 1500 TL vekalet ücretinin sanıktan alınarak katılanlara eşit olarak verilmesine” ibarelerinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.