7. Hukuk Dairesi

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalı aleyhine 04.12.2006 gününde verilen dilekçe ile zilyetlik iddiasına dayalı tapu iptali ve tescil istemi üzerine yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 27/05/2014 günlü hükmün taraflarca temyiz edilmeyerek kesinleşmesi sonrasında, davacı tarafından hükmün tavzih edilmesinin istenmesi üzerine tavzih talebinin reddine dair verilen 10.03.2016 tarihli ek karar, davacı vekili tarafından verilen dilekçe ile temyiz edilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava; zilyetlik iddiasına dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Milas 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 27/05/2014 tarihli, 2012/563 Esas, 2014/313 sayılı Kararı ile açılan davanın kısmen kabulü ile davalılar Aylin Ünal ve ... aleyhine açılan davanın reddine, davalılar ... ve ... aleyhine açılan davanın kabulü ile nizalı Kıyıkışlacık Köyü, 967 parsel sayılı taşınmazın 22/A çalışmaları sonucu yenileme ile oluşan Kıyıkışlacık Köyü, 406 ada, 1 parsel sayılı taşınmazın davalı ... adına kayıtlı olan 6/24 hissesinin 4583/51000"lik kısmının ve davalı ... adına kayıtlı olan 3/24 hissenin 2292/51000"lik kısmının ayrı ayrı iptalleri ile davacı adına tapuya kayıt ve tescillerine, dair verilen 27/05/2014 günlü hüküm taraflarca temyiz edilmemek suretiyle 05.01.2015 tarihinde kesinleşmiştir.
Davacı taraf 22/06/2015 tarihli tavzih istemli dilekçesinde; dava konusu taşınmazda müvekkiline ait yer 1225 m2 olduğu halde mahkemece 150,93 m2 olarak tescil hükmü kurulduğunu beyan ederek; bilirkişi raporunda belirtildiği şekilde taşınmazın 1225 m2 olarak tapuya tescil edilebilmesi için hükmün tavzihen düzeltilmesini talep etmiş, tavzih talebinin reddine dair verilen 10.03.2016 tarihli ek karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Somut olayda; dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre, HMK"nın 305. maddesinin koşullarını taşımayan tavzih talebinin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Bu nedenle, 10.03.2016 tarihli ek kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine ve temyiz olunan ek kararda yazılı gerekçelere göre tavzih talebinde bulunan davacının yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun ek kararın ONANMASINA, onama harcı peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 16.09.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.