2. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/17442 Karar No: 2015/2211
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/17442 Esas 2015/2211 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2014/17442 E. , 2015/2211 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ :Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından maddi tazminatın miktarı ve reddedilen manevi tazminat yönünden, davalı (koca) tarafından ise kusur belirlemesi, maddi tazminat ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Mahkemece, davalı (koca)"nın sadakat yükümlülüğünü ihlal ettiğinin ispatlanamadığı gerekçesiyle davacı (kadın)"ın manevi tazminat isteği reddedilmiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden davalı (koca)"nın güven sarsıcı davranışlar içerisine girdiği anlaşılmaktadır. Bu durum davacı (kadın)"ın kişilik haklarına saldırı teşkil eder. Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi koşulları davacı (kadın) yararına oluşmuştur. Hal böyleyken, davacı (kadın) yararına , tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları ( TMK. m. 4. TBK. 50,51,52,58) dikkate alınarak uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, delillerin takdirinde hataya düşülerek yazılı şekilde ret kararı verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir. 3-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı (kadın) yararına hükmolunan maddi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK.md.174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple manevi tazminat yönünden davacı (kadın) yararına, 3. bentte gösterilen sebeple ise maddi tazminatın miktarı yönünden davalı (koca) yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 19.02.2015 (Per.)