MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemenin 16/09/2014 gün ve 2013/426 Esas, 2014/403 Karar sayılı kararının sanık ... tarafından temyiz edilmesi üzerine, aynı kararla mahkumiyetine karar verilen diğer sanık ...’in, hükmün infazına başlandıktan itibaren 04/02/2015 ve 11/02/2015 tarihli dilekçeleri ile gerekçeli kararın kendisine tebliğ edilmemesi nedeniyle eski hale getirme ve temyiz isteminde bulunduğu, mahkemece 12/02/2015 tarihli ek karar ile bu istemin yargılamanın yenilenmesi talebi olarak değerlendirilip reddine karar verildiği, yine sanık ...’in 07/12/2015 tarihli dilekçe ile karara karşı temyiz, eski hale getirme ve infazın durdurulması taleplerinde bulunduğu mahkemece 10/12/2015 tarihli ek karar ile istemin reddine karar verildiği, daha sonraki dilekçeleri ile de benzer taleplerde bulunduğu mahkemece 11/05/2016 tarihli ek kararla yeniden karar vermeye yer olmadığına karar verildiği, bu aşamadan sonra da birden çok kez eski hale getirme ve temyiz dilekçeleri sunduğu anlaşılmakla gerekçeli kararın kendisine tebliğ edilmesi sebebiyle temyiz hakkının tanınması gerektiğinden bahisle eski hale getirme talebinde bulunan sanık hakkında CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca eski hale getirme talebiyle birlikte temyiz isteminde bulunulması halinde inceleme yetkisinin ilgili Yargıtay dairesine ait bulunduğundan temyiz isteminin reddine dair ek kararın yok hükmünde olduğu kabul edilmekle, sanık ... yönünden ek tebliğname düzenlenerek Dairemize gönderilmesi için dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na GÖNDERİLMESİNE, 12/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.