Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/12270 Esas 2018/1443 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12270
Karar No: 2018/1443
Karar Tarihi: 07.02.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/12270 Esas 2018/1443 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında işlenen hırsızlık suçu nedeniyle mahkumiyet hükmü verilmiştir. Temyiz edilen dosyada, TCK'nın 143. maddesinin uygulanmaması nedeniyle bozma sebebi yapılmamıştır. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin kısmi iptal kararı uyarınca, seçme ve seçilme ehliyeti gibi siyasi hakların kullanım yasağına ilişkin hükümler uygulanamayacağına işaret etmektedir. Ayrıca, denetimli serbestlik süresinin belirlenmesi mahkemeye ait olduğu göz önüne alınmadan, kurulan hükümde infazı kısıtlayacak biçimde denetimli serbestlik süresinin 1 yıl olarak belirlenmesi hukuksuzluğu bulunmaktadır. Bu nedenle, hükmün açıklanan nedenlerle bozulmasına karar verilmiş ve sanığın temyiz itirazı yerinde bulunmuştur. Hüküm, TCK'nın 53. maddesine ilişkin bölüm ve 58. maddesine ilişkin bölümden 1 yıl denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin kısım çıkartılarak, yerine kasten işlenmiş olduğu suç için hapis cezasının infazı tamamlanana kadar belirtilen haklardan yoksun bırakılma cümlesinin eklenmesiyle düzeltildikten sonra onanmıştır.
Kanun Madde Detayları:
- TCK'nın 143. maddesi: Gece işlenen hırsızlık su

13. Ceza Dairesi 2016/12270 E. , 2018/1443 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suçun gece sayılan zaman diliminde işlenmesine rağmen sanık hakkında TCK"nın 143. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 Sayılı TCK 53.madde 1.fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,
2-5275 sayılı Yasanın 108/4-5-6. maddesi gereğince denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverilme kararını verecek olan mahkemeye ait olduğu düşünülmeden, kurulan hükümde infazı kısıtlayacak biçimde denetimli serbestlik süresinin 1 yıl olarak belirlenmesi.
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesine ilişkin bölüm ve TCK"nın 58. maddesine ilişkin bölümden 1 yıl denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin kısım ” çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 53/1.maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına ” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.