Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/670 Esas 2019/9241 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/670
Karar No: 2019/9241
Karar Tarihi: 23.09.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/670 Esas 2019/9241 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum olduğu Asliye Ceza Mahkemesi kararını temyiz ederek itiraz etti. Ancak, yapılan yargılama ve toplanan deliller kapsamında, sanığın alkol aldığına dair açıklamasının ve cezayı hak etmediği iddiasının reddedilmesine karar verildi. Bununla birlikte, kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, kanun maddesi eksikliği nedeniyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edildiği belirtildi. Bunun üzerine, hükmün BOZULMASINA karar verildi. Ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen konuda, sanığın kişilik ve sosyal özellikleri dikkate alınarak hapis cezasının adli para cezasına çevrildiği ve adli para cezasının belirlenmesine yönelik TCK’nın 52/3. maddesi gereğince 175 tam gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesaplanarak 3500 TL adli para cezası verilmesine karar verildi. Kanun maddeleri olarak ise TCK’nın 179/3-2-62, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri belirtildi.

12. Ceza Dairesi 2019/670 E. , 2019/9241 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma,
Hüküm : TCK’nın 179/3-2-62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, darp edilmesi nedeniyle alkol aldığına, verilen cezayı hak etmediğine yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısı ve uygulama maddesi olan TCK"nın 52/3. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 5. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 175 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 3500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.