Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5197 Esas 2017/2426 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5197
Karar No: 2017/2426

Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5197 Esas 2017/2426 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın vergi usul kanununa muhalefet suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Sanık, vergi incelemesi yapılmasına müsait faal bir işyerinin bulunmadığını iddia etmiştir ancak kanuna aykırı davrandığı gerekçesiyle cezalandırılmıştır. Mahkeme ayrıca, sanık tarafından düzenlenen sahte faturaların tarih aralığını belirlemiş ve suçun sübuta erdiğine hükmetmiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararının infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, sanık hakkında açılan davada toplanan delillerin suçun sübutuna uygun olarak değerlendirildiği ve cezada isabetsizlik bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Kanun maddeleri: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 139. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2016/5197 E. , 2017/2426 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gerekçeli karar başlığında 2005 olarak eksik gösterilen suç tarihinin, "defter ve belgeleri ibraz etmeme" suçu açısından 08.06.2007, "2005 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçu açısından ise 02.04.2005-24.09.2005 olarak mahallinde düzeltilmesi, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın soruşturma aşamasında alınan beyanında; vergi incelemesi yapılmasına müsait faal bir işyerinin bulunmadığını, kendisi ile çalışmak isteyenlerin telefon yoluyla iletişim kurduklarını, vergi dairesine mükellefiyet tesis ettirirken o dönem babası ile birlikte ikamet ettikleri evin adresini verdiğini, adres değişikliği yaptıktan sonra da yeni adresini bildirmediğini beyan etmesi karşısında, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 139. maddesindeki istisnai durumun gerçekleştiği belirlenerek defter ve belgelerin vergi incelenmesi için ibrazının tebligatla istenmesinde yasaya aykırılık görülmediği cihetle, tebliğnamedeki bu hususa yönelik bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında "defter ve belgeleri ibraz etmeme" ile "2005 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçlarından açılan kamu davasında, toplanan deliller karar yerinde incelenip yüklenen suçların sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin kısmen istem gibi ONANMASINA, 03.04.2017 günü oybirliğiyle karar verildi.