Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/12849 Esas 2017/759 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/12849
Karar No: 2017/759
Karar Tarihi: 13.02.2017

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/12849 Esas 2017/759 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda 2.874 TL maddi tazminatın tahsili istenilmiş, ancak davacı vekili 1/2'sini davalı şirketten aldığını belirterek diğer şirketin sorumlu olduğunu açıklamıştır. Mahkeme, talebin HUMK 427/2. maddesi uyarınca temyiz sınırının altında kaldığı gerekçesiyle davanın reddedilmesine karar vermiştir. Kanun maddeleri olarak HUMK'nin 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi yer almaktadır.

11. Hukuk Dairesi 2015/12849 E. , 2017/759 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 6. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26/06/2013 gün ve 2012/383-2013/406 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
HUMK, 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. madde hükmüne göre, miktar veya değeri 1.822,- TL"sını geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 26.06.2013 hüküm tarihi itibariyle kesindir. Dava ve ıslah dilekçesinde, toplam 2.874,- TL maddi tazminatın tahsili istenilmiş olup, davacı vekili 13.06.2013 tarihli dilekçesinde bu tazminatın 1/2"sini davalı ... Tic. Ltd. Şti"den aldığını belirterek davalı ... A.Ş"nin kalan 1.437,- TL"den sorumlu olduğunu açıklamıştır. Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı cihetle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin HUMK 432/4. madde hükmü uyarında REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 13.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.