MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından, kusur belirlemesi, manevi tazminat talebinin reddi ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı, dava dilekçesinde boşanmaya karar verilmesini ve 1000 TL nafakaya hükmedilmesini istemiştir. Talep edilen nafakanın açıkça tedbir nafakası olduğu belirtilmediğine ve tedbir nafakası için yasal olarak bir talebin bulunması da gerekmediğine göre, boşanma talebinin ardından ileri sürülen nafaka isteği, yoksulluk nafakasını da kapsar. (HGK."nun 18.09.2013 tarihli 2013/2-231 esas, 2013/1370 karar sayılı kararı) O halde yoksulluk nafakası talebinin mevcut olduğu kabul edilerek, toplanan deliller çerçevesinde bu hususta müspet veya menfi karar tesis edilmesi gerekirken, bu yönün nazara alınmaması usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi. 18.02.2015 (Çrş.)
Davacı, davalı (koca)"ya karşı boşanma davası açmış, 200.000,00 TL maddi 100.000,00 TL manevi tazminat ile 1000,00 TL nafakaya hükmedilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, tarafların boşanmalarına, davacının öğretmen olması nedeniyle tedbir nafakası talebinin reddine, taraflar eşit kusurlu kabul edilerek manevi tazminat talebinin de reddine karar verilmiştir.
Hüküm, davacı tarafından, kusur belirlemesi, manevi tazminat talebinin reddi ve tedbir nafakasına hükmedilmemiş olması yönünden temyiz edilmiştir.
Sayın çoğunluk tarafından “davacı, dava dilekçesinde 1000,00 TL nafaka hükmedilmesini istemiştir. Talep edilen nafakanın açıkça tedbir nafakası olduğu belirtilmediğine göre, boşanma talebinin ardından ileri sürülen nafaka isteği, yoksulluk nafakasını da kapsar. O halde yoksulluk nafakası talebinin mevcut olduğu kabul edilerek, toplanan deliller çerçevesinde bu hususta müspet veya menfi karar tesis edilmesi gerekirken, bu yönün nazara alınmaması usul ve yasaya aykırı bulunmuştur” gerekçesiyle mahkeme hükmünün bozulmasına karar verilmiştir.
Dosya kapsamından anlaşıldığına göre, her iki eş de öğretmen olarak görev yapmakta olup, gelirleri de birbirine denktir. Mahkeme, bu hususu nazara alarak, davacının tedbir nafakası talebini reddetmiştir.
Davacı da gerek dava dilekçesinde, gerekse temyiz dilekçesinde hiçbir şekilde yoksulluk nafakasından bahsetmemiştir. Buna rağmen sayın çoğunluk “nafaka” istiyorum ifadesinin yoksulluk nafakasını da kapsadığını belirterek hükmü bozmuştur.
Hukuk Muhakemeleri Kanununun 119. maddesinin (1.) fıkrasının ğ bendine göre; “açık bir şekilde talep sonucu”nun dava dilekçesinde yer alması gerekmektedir. Anlaşılmayan bir husus olması durumunda ise, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 31. maddesinde düzenlenen “hakimin davayı aydınlatma ödevi” çerçevesinde talebin açıklattırılması gerekir. Talebin ne olduğu açıklattırılmadan, öğretmen olarak görev yapıp, davalı ile birbirine yakın maaş alan davacının “nafaka” isteminin yoksulluk nafakasını da kapsayacak şekilde geniş yorumlanması nedeniyle sayın çoğunluğun bozma görüşüne katılamıyorum.