Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2869 Esas 2019/9236 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2869
Karar No: 2019/9236
Karar Tarihi: 23.09.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2869 Esas 2019/9236 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir aracı kasıtlı olarak tehlikeli bir şekilde kullanarak trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın bir aracı sevk ve idare ederken önündeki araca uzun farlar ve korna ile müdahale edip yol vermesini istediği, ancak bu isteğin yerine getirilememesi sebebiyle tehlike oluşturacak şekilde aracı yönetmeye devam ettiği tespit edilmiştir. Sanık daha sonra önündeki aracı sollayarak önüne geçmiş ve tehlikeli bir şekilde fren yaparak karşı tarafın tekrar önüne geçmesine engel olmuştur.
Mahkeme, sanığın kasının yoğunluğu ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözetilerek cezasının belirlenmesi gerektiğini belirtmiştir. Ancak, mahkeme aldığı kararda sanık için belirlenen cezayı adil bulmamış ve alt sınırdan çok fazla uzaklaşmıştır. Bu sebeple mahkeme kararı bozulmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- TCK 179/2: Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu
- TCK 53/1: Ceza artırımı sebebiyle kullanılan suçtan dolayı verilecek ceza miktarını belirleyen madde
- TCK 61/1: Kasti suçlar için ceza belirlenmesinde kullanılan ölçütlerin belirtildiği madde
- TCK 3/1: Suçun ağırlığına göre ceza belirlenmesi için kullanılan madde
- CMK 23

12. Ceza Dairesi 2019/2869 E. , 2019/9236 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/2, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiin, olay anında sanığın hızının normal olduğuna, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna dair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken; sanığın sevk ve idaresindeki çekici ve buna bağlı römork ile seyir halinde iken önünde seyreden katılanın aracına tehlikeli bir şekilde yaklaştığı, uzun farlarını yakarak ve kornaya basmak suretiyle yol vermesini istediği, katılanın yol durumu müsait olmaması nedeniyle şerit değiştirememesi üzerine sanığın aynı şekilde tehlike oluşturacak nitelikteki eylemine devam ettiği, katılanın korkarak kontrolsüz bir şekilde sağ şeride geçmesi sonrası bu sefer de sanığın katılanı sollayarak önlerine geçtiği, tehlikeli şekilde fren yaparak ve kendisini tekrar geçmeye çalışan katılanın kullandığı aracın önüne aracını kasıtlı olarak sürmek suretiyle trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu gerçekleştirdiği tespit edilen sanık hakkında, kastının yoğunluğu ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözetilerek, temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi isabetli olmakla birlikte, hak ve nesafete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, benzer olaylar ile karşılaştırıldığında eylem ile ceza arasındaki dengeyi bozacak, adalet ve hakkaniyete uygun düşmeyecek biçimde yetersiz gerekçe ile alt sınırdan çok fazla uzaklaşılarak, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
2- Suç tehlike suçu olduğu halde ..., ..., ..., ..."un davaya katılan olarak kabulleri karar verilmesi ve Tuğba Şener lehine de vekalet ücretine hükmedilmesi suretiyle CMK"nun 23, 238. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiin, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.