Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4629 Esas 2019/9234 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4629
Karar No: 2019/9234
Karar Tarihi: 23.09.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4629 Esas 2019/9234 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, suça sürüklenen çocuğun taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine hükmedildiği ancak yargılama giderinin yükletilmesinin yerinde olmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddedildiği belirtiliyor. Ancak, kısa karar ile gerekçeli kararda çelişki oluşturulması sebebiyle suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazlarının yerinde görüldüğü ve hükmün 321. maddesi gereğince tebliğnamedeki isteme aykırı olarak bozulduğu ifade ediliyor. Kararda, suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine dair TCK'nın 89/4, 31/3, 62, 50/1-a, 52/2-4, 51/1-3-7 maddelerinin uygulandığı ve taksirle yaralama suçunun TCK'nın 50. maddesi kapsamında değerlendirildiği, ancak TCK'nın 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığı sonucuna varıldığı belirtiliyor. Ayrıca, TCK'nın 51. maddesinde düzenlenen ertelemeye ilişkin hükümlerin uygulandığı ifade ediliyor.

12. Ceza Dairesi 2019/4629 E. , 2019/9234 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 31/3, 62, 50/1-a, 52/2-4 51/1-3-7. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuğun, hakkında yargılama giderinin yükletilmesinin yerinde olmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddine ancak;
Hükmün esasını oluşturan 11/09/2015 tarihli kısa kararda ve gerekçeli kararda suça sürüklenen çocuk hakkında taksirle yaralama suçundan kurulan hükümde TCK’nın 50. maddesinin uygulanmasından sonra TCK’nın 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilip, TCK’nın 51. maddesinde düzenlenen ertelemeye ilişkin hükümlerin uygulanması suretiyle kısa karar ile gerekçeli kararda çelişki oluşturulması,
Kanuna aykırı olup, suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince tebliğnamedeki isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.