Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/5675 Esas 2017/3958 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5675
Karar No: 2017/3958
Karar Tarihi: 15.11.2017

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/5675 Esas 2017/3958 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 2016 yılında kasten öldürme suçundan sanık hakkında 25 yıl hapis cezası verilmesine karar verdi. Yapılan incelemeler sonucu suçun sübutu kabul edildi ve sanık savunmasının reddedildi. Katılanların daha fazla ceza verilmesi ve sanık müdafiinin haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen temyiz itirazları reddedildi. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nun 53. maddesinin iptal edilmesi bu kararı etkilemedi. Sonuç olarak mahkeme, 5237 sayılı TCK'nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine geçilecek şekilde düzenlenen hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak onandı. Kararda geçen kanun maddeleri ise TCK'nun 81, 62 ve 53. maddeleridir.

1. Ceza Dairesi 2016/5675 E. , 2017/3958 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : ..."ı öldürmekten 5237 sayılı TCK"nun 81, 62, 53. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Katılanlar vekilinin hak ve yetkisi bulunmadığından duruşmalı inceleme talebinin CMUK"un 318. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
2- Sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçu nedeniyle 5271 sayılı CMK’nun 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar, itiraza tabi olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından inceleme dışı bırakılmıştır.
3- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın maktul ..."ı kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, katılanlar vekilinin suç vasfına, daha fazla ceza verilmesi gerektiğine, sanık müdafiinin haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de;
Bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 15.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.