Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/1772 Esas 2017/3956 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1772
Karar No: 2017/3956
Karar Tarihi: 15.11.2017

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/1772 Esas 2017/3956 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar üzerine yapılan temyizde, eksik ceza tayini sebebiyle bozma nedeni olmadığı belirtilerek, sanığın mağdurun kasten öldürmeye teşebbüs suçunu işlediği kabul edilmiştir. Sanığın cezası, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği hesaba katılarak 9 yıl 2 ay hapis cezası olarak belirlenmiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin iptal ettiği bölümleri de dikkate alındığında, mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu belirtilmiştir. Bu sebeple, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi uygulamasına ilişkin bölüm, Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararındaki hususlar gözetilerek değiştirilerek karar onanmıştır. Kanun maddeleri: Türk Ceza Kanunu'nun 81, 35, 62 ve 53. maddeleri.

1. Ceza Dairesi 2016/1772 E. , 2017/3956 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nun 81, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 9 yıl 2 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-TCK"nun 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı gözetilerek makul bir ceza tayini yerine yazılı şekilde 11 yıl hapis cezasına hükmolunması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın mağdur ..."ı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin suç vasfına, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53.maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de;
Bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 15.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.