Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/3060 Esas 2017/6256 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın yokluğunda verilen 13.07.2010 tarih, 2009/1995 esas ve 2010/901 karar sayılı "tedavi ve denetimli serbestlik" kararının sanığın duruşmada bildirdiği adresine gönderildiği ancak sanığın yurt dışında olması nedeniyle tebligatın iade gelmesi üzerine aynı adrese daha önce geçerli bir tebligat bulunmadığı halde Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre 14/10/2010 tarihinde usulsüz tebligat yapıldığı, dolayısı ile 13.07.2010 tarihli kararın kesinleşmediği ve kesinleşmeyen söz konusu karara ilişkin infaz işlemleri ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin ihlali üzerine verilen 05.07.2011 tarih, 2011/84 esas ve 2011/655 karar sayılı kararın "hukuken geçersiz" olduğu anlaşılmakla; sanığın 17.08.2011 tarihli temyiz isteminin, 13.07.2010 tarihli karara yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785 E. 2012/101 K. sayılı kararında açıklandığı üzere; "kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma" suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen "tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazlarla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 21.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.