MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 16/01/2013 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 11/03/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 21/05/2015 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Dava, davalının, kendisi ile evli olduğunu bildiği halde, dava dışı eşi ile birlikte cinsel ve duygusal beraberlik yaşadığı, bu şekilde sadakat yükümlülüğüne aykırı davranışlarının kişilik haklarına saldırı niteliğinde olduğunu iddia ederek, uğradığı manevi zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davacının talebi, TMK. 24, TBK.58. maddeleri kapsamında, kişilik hakkının hukuka aykırı şekilde saldırıya uğraması nedeniyle, uğranılan manevi zararın tazminine ilişkindir.
TMK"nun 185. maddesine göre, “Evlenmeyle eşler arasında evlilik birliği kurulmuş olur. Eşler birlikte yaşamak, birbirlerine sadık kalmak ve yardımcı olmak zorundadırlar.” Aynı Kanunun 174. maddesine göre de, “Mevcut veya beklenen menfaatleri boşanma yüzünden zedelenen kusursuz veya daha az kusurlu taraf, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebilir. Boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı saldırıya uğrayan taraf, kusurlu olan diğer taraftan manevi tazminat olarak uygun miktarda bir para ödenmesini isteyebilir.”
Evlenmeyle eşler arasında kurulan aile birliğinin taraflara yüklediği ödevlerin ihlali veya yerine getirilmemesi durumunda bu yükümlülüğü yerine getirmeyen eş yönünden Türk Medeni Kanunundaki sonuçları, boşanma ve boşanma sebebi olması durumunda, bu olaylar yüzünden kişilik haklarının saldırıya uğraması halinde manevi tazminat talep edilebileceğidir.
TBK.58. maddesindeki düzenlemeye göre, kişilik hakkının zedelenmesinden zarar gören, uğradığı manevi zarara karşılık manevi tazminat adı altında bir miktar para ödenmesini isteyebilir.
Somut olaya gelince, davalının ve dava dışı eşin davacıya yönelik ve aldatmak suretiyle sadakatsizlik mahiyetindeki davranışlarının, manevi tazminatı gerektirip gerektirmeyeceğinin tartışılması gereklidir.
Yukarıda incelenen yasa maddeleri uyarınca, davacının dava dışı eşinin TMK"nun evlenmeyle eşe yüklediği ödevler arasında bulunan sadakat yükümlülüğünü ihlali nedeniyle, yasanın 185. ve 174. maddeleri uyarınca boşanma sebebi ve istek halinde manevi tazminatı gerektirir nitelikte olduğu kuşkusuzdur. TMK"daki düzenleme, dava dışı eşin evlenme ile kurulan aile birliğinin tarafı olması sıfatından kaynaklanmaktadır. Zira dava dışı eş kendi iradesi ile bu birliğin tarafı olmayı kabul etmiş ve kendisine yasanın yüklediği hak ve yükümlülükler altına girmiştir.
Davalının eyleminin manevi tazminatı gerektirip gerektirmeyeceğine gelince, davalının doğrudan davacının bedensel veya ruhsal bütünlüğüne yönelik hukuka aykırı bir fiilde bulunduğundan söz edilemez. Söz konusu Kanunda yükümlülüğünü ihlal eden eşin eylemini birlikte gerçekleştirdiği kişiler yönünden herhangi bir düzenleme getirilmemiştir.
Dava konusu eylemin gerçekleştiği tarih itibariyle yürürlükte bulunan 6098 sayılı TBK"nun müteselsil sorumluluğa ilişkin hükümlerinin de uygulanma imkanı bulunmamaktadır. Zira sözkonusu yasanın 61. maddesinde haksız fiil nedeniyle müteselsilen sorumluluğa gidilebilmesi için, zarara birlikte sebebiyet verilmiş olması gerekir. Aldatma şeklindeki eylemin, eş olmayan davalı tarafından asli olarak işlenmesinin mümkün olamayacağı kuşkusuzdur. İştiraken işlenebilirliğinin kabul edilebilmesi için, müstakilen de işlenebilir olması gerekir. Ayrıca haksız fiil sorumluluğunu, geniş ve belirsiz bir kavram olan sadakat yükümlülüğünü ihlal etmeye iştirak çerçevesinde değerlendirmek, bu sorumluluğu belirsiz hale getirecektir.
Açıklanan durumlara göre, davalının eylemi, TBK.58. maddesi kapsamında davacının kişilik değerlerine saldırı oluşturacak nitelikte bir eylem olarak kabul edilemez. Bu nedenle sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyorum. 21/05/2015

KARŞI OY YAZISI

Dava, davalının evli olduğunu bildiği halde dava dışı eşi ile cinsel ve duygusal ilişki yaşayan davalıdan manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacının istemi TBK"nun 58. (BK.49) maddesi kapsamında kişilik haklarının saldırıya uğraması nedeniyle manevi zararın giderilmesine yöneliktir.
TMK"nun 185. maddesine göre "Evlenmeyle eşler arasında evlilik birliği kurulmuş olur. Eşler birlikte yaşamak birbirine sadık kalmak ve yardımcı olmak zorundadır."
Davacı dava dışı eşinin TMK"nun evlenmeyle eşe yüklediği ödevler arasında bulunan sadakat yükümlülüğünü ihlal TMK"nun 161 ve 185-166. maddeleri uyarınca boşanma sebebi yapabilir. TMK"nun 174/2 maddesi uyarınca da manevi tazminat isteyebilir.
Somut olaya gelince, davacının eşinin davalı ile ilişki kurarak sadakat yükümlülüğüne uymadığından dolayı Aile Mahkemesi"nin 2011/7 esas sayılı dosyasında boşandıkları 12/09/2012 tarihinde tekrar evlendikleri, eşinin davalıdan bir çocuk sahibi olduğu, davalı ile bir süre birlikte yaşadıkları, davalıya evlenme vaadinde bulunduğu anlaşılmaktadır.
Davacı, eşi ile boşandıktan sonra tekrar evlenmekle eşinin sadakat yükümlülüğüne uymayan kusurlu davranışlarını affetmiştir. Davacının evlilik sözleşmesinden doğan sadakat yükümlülüğüne aykırı davranışlarını affettikten sonra bu eyleme doğrudan katılan davalıya karşı haksız fiil sorumluluğundan dolayı manevi tazminat davası açması TMK"nun 2. ve 3. maddelerinde belirtilen dürüst davranma ve iyiniyet kurallarıyla bağdaşmaz.
Davacının eşi ile ikinci kez evlendiği 12/09/2012 tarihinden sonraki dönemde, davalı ile davacının eşi arasındaki ilişkiye gelince, davacının eşinin davalıdan bir çocuk sahibi olması dikkate alındığında, çocuğunun annesi olan davalı ile görüşmesi son derece doğaldır. İkinci kez yapılan evlilikten sonra davalı ile davacının eşinin cinsel ve duygusal ilişkisi kanıtlanmamıştır.
Açıklanan nedenlerle davanın reddine karar verilmesi doğru olmadığından dairemizin değerli çoğunluğunun onama kararı verilmesi yönündeki görüşüne katılmıyorum. 21/05/2015