Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
1) Tarafların iddia ve savunmalarına, dosya içeriğindeki bilgi ve belgelere ve kararın gerekçesine göre borçlu vekilinin temyiz itirazlarının REDDİNE;
2) Alacaklı vekilinin temyiz incelemesinde;
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Alacaklı vekili takip talebinde 2004 ve 2005 yılları için 3095 Sayılı Kanunun 1. madesine göre faiz istemiş ve talebini bununla sınırlamıştır. Mevcut takipte bundan fazlasını talep edemez. Bu nedenle Anayasa 46. maddesine göre faiz istemi doğru değil ise; borçlu kurumca Bütçe Kanununa göre hesaplandığı ihtilafsız olan 2004 yılı için %15, 2005 yılı için %12 yerine taleple bağlı kalınarak 2004 yılı için %38, 2005 yılı için %32 oranına göre faiz hesabı yapılması gerekirken yazılı şekilde sonuca gidilmesi isabetsizdir.
 SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda (2) nolu bentte yazılı nedenlerle alacaklı yararına  İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 18.04.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.