MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Dosya kapsamından, mühürlenen inşaatı yaptıran kişinin hakkında mahkumiyet kararı verilen sanık ... olduğu,sanık ..."nın ise anneannesi olan ... ile birlikte yaşadığı tespit edilmiş ise de, mühürleme yapılan tarihte henüz 18 yaşında olduğu anlaşılan sanık ..."nın, aşamalardaki suçu inkara dayanan beyanları, diğer sanık... ..."nun mühür bozma eylemine iştirak ettiğine ve bu suretle mühür bozma suçunu işlediğine ilişkin olarak mahkumiyete yeterli ve kesin delil bulunmadığı gözetilmeden sanık ..."nın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Kabule göre ise; 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.03.2017 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

MUHALEFET ŞERHİDİR

Dairemizin 30/03/2017 tarih, 2016/9590 Es, 2017/2384 Kr sayılı çoğunluk görüşüne bozma kararına-farklı gerekçeyle muhalifim.
Sanığın 5237 sayılı TCK"nun 203/1, 62, 53, maddeleriyle 5 Ay Hapis Cezası ile cezalandırılmasına dair Hükmün Açıklanması suretiyle kurulan Düzce 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/04/2014 tarih 2014/140 Es 2014/291 Kr sayılı kararı usul ve yasaya aykırıdır.
Sanık hakkında aynı mahkemece 06/10/2011 tarih 2010/366 Es- 2011/447 Kr sayıyla verilen hükmün CMK’nun 231/6 ve devam maddeleri uyarınca açıklanmasına geri bırakıldığı anlaşılmaktadır.
Deneme devresi içinde sanık hakkında Düzce 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 30/12/2013 tarih 2012/742 Es 2013/1082 Kr sayı ile 5237 sayılı TCK’nun 86/2, 3-a, 29, 62, 52/2. maddeleri uyarınca doğrudan 1500 TL APC ile cezalandırılmasına ilişkin kesin olarak verilen hükme istinaden ilgili mahkemesine ihbarda bulunulduğu görülmüştür.
Kesin olarak verilen kararların olağan yargı yolu içinde temyiz incelenmesine konu edilmesi mümkün değildir. Ancak şartların varlığı halinde kanun yararına bozma suretiyle hukuka aykırılığın giderilmesi mümkündür. Dolayısıyla etkin bir yargısal denetime tabi olmayan kesin hükümlerin hükmün açıklanmasına dayanak alınması mümkün değildir. Bu durum iç hukukumuzun bir parçası olan İnsan Hakları ve Ana Hürriyetleri Korumaya Dair Avrupa Sözleşmesinin 6/2. maddesine güvence altına alınan Masumiyet Karinesinin ihlali niteliğindedir.
Bu sebeplerle anılan mahkeme kararının bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun görüşüne muhalifim. 30/03/2017