Taraflar arasında görülen davada e verilen 12/02/2015 tarih ve 2012/146-2015/18 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin taşınmazı üzerindeki kayısı meyve ağaçlarının davalı tarafından don ve dolu rizikosuna karşı sigortalandığını, poliçede belirli riziko olan don olayının meydana geldiğini ve durumun Hekimhan Sulh Hukuk Mahkemesinin 2012/1 D.İş esas sayılı dosyası ile tespit edildiğini, ileri sürerek fazlaya ilişkin hakların saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL’nin yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; oluşan hasarın sigorta teminatı kapsamında olduğu, davacının zararının 2.629,12 TL olarak hesaplandığı, ancak söz konusu miktarın davacı tarafından ıslah edilmediği gerekçesiyle davanın kabulü ile, 1.000,00 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, devlet destekli bitkisel ürün sigorta poliçesine dayalı tazminat istemine ilişkindir. Davacı, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL tazminat talebinde bulunmuş, mahkemece, yapılan yargılama neticesinde davanın kabulü ile 1.000,00 TL’nin davalıdan tahsiline, ayrıca davacı lehine 1.500,00 TL vekalet ücretine karar verilmiştir. Oysa, karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan maddesinde "Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası

hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. Ancak, hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez." şeklinde düzenlemeye yer verilmiştir. Bu durumda, mahkemece, kabul edilen 1.000,00 TL için yine 1.000,00 TL vekalet ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekirken, 1.500,00 TL vekalet ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesi doğru değilse de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının hüküm fıkrasının dördüncü bendindeki “1.500,00 TL” ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine “1.000,00 TL” ibaresinin eklenmesine, kararının bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine,13/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.